Nieuwsbericht

‘Inburgeren = Nederlands leren, een netwerk opbouwen en werk vinden.’

Chris Bos
4 maart 2019 | 3 minuten lezen

Nadere kennismaking met Khaldon Al Sabbagh, integratiemedewerker, vanwege zijn eervolle vermelding bij de verkiezing van de sociaal werker van het jaar. ‘Mijn methode? BAM: Bellen, Appen, Mailen!’

Sinds anderhalf jaar is Khaldon Al Sabbagh integratiemedewerker bij Vitis Welzijn. Drie jaar geleden kwam hij vanuit Syrie met zijn gezin naar Nederland. ‘Ik ben zelf statushouder, dus ik begrijp de behoeften van nieuwkomers.’
De kern van zijn functie? ‘Statushouders stimuleren om mee te doen in de samenleving. Het draait om verbinding maken tussen nieuwkomers en de Westlandse gemeenschap.’ Daarbij werkt hij samen met diverse lokale organisaties zoals de bibliotheek, het Sociaal Kern Team, JGZ en de schakelklas. ‘Ik organiseer activiteiten voor statushouders en arbeidsmigranten, bijvoorbeeld Digisterker. Dat zijn vier bijeenkomsten waarbij allerlei “digitale” onderwerpen aan bod komen. Die kennis hebben ze nodig bij hun contacten met de overheid, bijvoorbeeld via “Mijn Inburgering” maar ook met zorgverzekeraars, woningcorporaties en energiebedrijven.’

Het grootste struikelblok is nog altijd de taalbarrière. Khaldon: ‘Al zijn hier tal van mogelijkheden om daar iets aan te doen. Het Taalhuis bijvoorbeeld, waar mensen cursussen kunnen volgen. En het Taalcafé waar Vitis ook bij betrokken is. Nog niet alle nieuwkomers weten dit te vinden. Ik help ze daarbij; ik maak een overzicht van alle activiteiten en dat stuur ik aan nieuwkomers. In verschillende talen: Arabisch, Eritrees en soms ook Pools. En desnoods neem ik mensen letterlijk mee naar de bibliotheek.’

De drie stappen van inburgering
Voor goede inburgering zijn drie stappen nodig, stelt Khaldon: ‘Nederlands leren, een netwerk opbouwen en werk vinden.’
En dat is niet de theorie, maar vooral zijn eigen ervaring. In een groot interview in het AD legt hij uit hoe goed die stapsgewijze methode bij hem zelf heeft uitgepakt. Werk vinden is volgens Khaldon de absolute kroon op de inburgering. ‘In het begin schaamde ik me dat ik geen baan had. Dat beïnvloedt je hele leven. En dat geldt voor heel veel nieuwkomers. Je wilt eigenlijk niet van een uitkering leven. Je wilt dat je kinderen op school kunnen vertellen wat voor werk hun ouders doen.’

Maar: een betaalde baan is het sluitstuk van de drie-stappen-aanpak. ‘Daarom stimuleer ik nieuwkomers ook om met vrijwilligerswerk te beginnen. Binnen Vitis hebben we daar een aparte afdeling voor met zes medewerkers, niet alleen voor statushouders natuurlijk. Dankzij vrijwilligerswerk leer je de taal, bouw je aan een netwerk én doe je werkervaring op. Dat helpt om een baan te vinden.’

Vrijwilligerswerk als remedie tegen depressie
Zeker voor vluchtelingen uit oorlogsgebieden is taal niet de enige hindernis. Volgens cijfers van de Gezondheidsraad kamt pakweg 20% van de asielzoekers met PTSS of een depressie. Khaldon: ‘Zeker in het eerste jaar van je verblijf in Nederland kun je daar veel last van hebben. Maar volgens mij helpt vrijwilligerswerk om daar beter mee om te gaan. Contact met andere mensen is een beter hulpmiddel dan je dagen vullen met kijken naar Al Jazeera. Als je dat doet kijk je steeds naar je trauma.’

BAM!
Bovendien zijn er verschillen tussen bijvoorbeeld Syriërs en Eritreeërs, is de ervaring van Khaldon Al Sabbagh. ‘Als ik Eritreeërs uitnodig voor een activiteit zeggen ze vaak wel dat ze komen, maar dan doen ze dat toch niet. Binnenkort komt er een bijeenkomst speciaal voor hen, om te horen waaraan ze behoefte hebben. We praten dan dus niet óver de groep, maar mét de groep.’
Om de opkomst te vergroten hanteert hij de methode BAM. ‘Bellen-Appen-Mailen. Dat helpt wel.’
Daarnaast moeten statushouders vooral ook zélf de regie nemen. ‘Ik zie het langs de lijn van het voetbalveld als mijn zoon speelt. Veel Eritrese ouders blijven bij elkaar staan. Terwijl er zoveel mogelijkheden zijn om binnen een sportclub als vrijwilliger iets te doen. Grijp die kans!’

Voor vrouwen lijkt het lastiger om met het drie-stappen-plan te beginnen. ‘Daar loop ik als integratiemedewerker tegenaan; het is moeilijk om ze te laten meedoen aan activiteiten buitenshuis. Terwijl we bijvoorbeeld wel fietslessen organiseren. Daar wil ik komend jaar mee aan de slag.’

Opvoedondersteuning
Vanaf 2020 zijn gemeenten verantwoordelijk voor inburgering. Tips? ‘Gemeenten moeten nog eens goed nadenken over de definitie van integratie. Wat verwachten ze van inburgeraars? Is een betaalde baan echt voor iedereen het hoogste doel? Is er voor sommigen een bepaalde vorm van verplichting nodig?’
Zelf start hij met een nieuw project: ‘Vrijwillige opvoedondersteuning binnen het gezin. Daarvoor hebben we ondersteuning vanuit het Oranjefonds. Het doel is om vrijwilligers te trainen en daarna te koppelen aan gezinnen.’
Daarnaast heeft hij nog een persoonlijke wens. ‘Ik wil graag een opleiding Sociaal Werk volgen.’

Workshop
Op de Dag van de Sociaal Werker verzorgt Khaldon Al Sabbagh een workshop. ‘Die gaat over mijn eigen integratieverhaal en over mijn werk als integratiemedewerker bij Vitis Welzijn. En over de verbinding tussen die twee.’